تبیین پایداری نظام های بهره برداری خرد دهقانی: مورد مطالعه بخش مرکزی شهرستان بویراحمد

به کارگیری بی­رویه نهاده­های تولیدی به منظور افزایش عملکرد محصول طی دهه­های اخیر درنتیجه تخریب محیط زیست از یک سوء و ضرورت استمرار تولید در راستای امنیت غذایی از سوی دیگر، اهمیت توجه به پایداری نظام­های بهره­برداری را دوچندان کرده است. بر همین اساس هدف مطالعه­ی حاضر، تبیین پایداری نظام های بهره برداری خرد دهقانی در مناطق روستایی شهرستان بویراحمد بود. برای تعیین حجم نمونه­ی آماری، از طریق جدول برآورد حجم نمونه کرجسی و مورگان از میان 33064 خانوار کشاورز ساکن در منطقه­ی موردمطالعه، حجم نمونه 380 نفر تعیین شد و به روش نمونه­گیری تصادفی ساده نمونه­ها انتخاب گردید. ابزار جمع­آوری داده ها پرسش­نامه محقق ساخته بود. به منظور سنجش میزان پایداری از شاخص ترکیبی در ابعاد سه گانه اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی استفاده شد که وزن هر یک از شاخص­ها به روش آنتروپی تعیین گردید. یافته­های پژوهش نشان داد که کل نظام بهره­برداری خرد دهقانی در مناطق روستایی بخش مرکزی شهرستان بویراحمد در وضعیت نیمه پایدار قرار دارد. افزون بر آن، نتایج نشان داد که وضعیت شاخص­های پژوهش در بعد اقتصادی ناپایدار است و شاخص­های بعد اکولوژیکی و اجتماعی در وضعیت نیمه پایداری قرار دارند. لذا تقویت بنیه اقتصادی بهره­برداران می­تواند به عنوان یکی از رویکردهای اصلی جهت افزایش سطح پایداری کشاورزی موردتوجه قرار گیرد.